Στις αρχές της εποχής του Χριστιανισμού η Nakhon (Νακόν) λεγόταν Ligor (Λιγκόρ). Ηταν πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας Τambralinga (Ταμπραλίνγκα), ενός απο τα βασίλεια που είχαν ιδρύσει στη νοτιοανατολική Ασία ινδουιστές άποικοι απο την Ινδία.
Τον 7ο αιώνα η Nakhon πέρασε κάτω απο τον έλεγχο της αυτοκρατορίας Srivijaya (Σριβιτζάγια), της κυρίαρχης δύναμης στην Μαλαισία και Ινδονησία και πήρε την ονομασία Negara Sri Damaraja (Ναγκάρα Σρι Νταμαράτζα).
Ύστερα από 200 χρόνια υπό την εξουσία της Srivijaya η αυτοκρατορία Τambralinga πήρε πίσω την παλιά πρωτεύουσα Ligor κατακτώντας πρώτα το βασίλειο Mon (Μον) του Lop Buri (Λοπ μπουρί) και τοποθετώντας τον πρίγκιπα Suryavarman Α’ (Σουριαβαρμάν ) στο θρόνο των Khmer (Χμερ) στην Angkor (Ανγκόρ -Καμπότζη).
Η πόλη παρέμεινε κομμάτι της αυτοκρατορίας Khmer, μέχρι την εμφάνιση του βασιλείου Sukhothai (Σουχοτάι) το 1292.
Υπο την κυριαρχία του Sukhothai η Nakhon άκμασε ως οικονομική δύναμη και πνευματικό κέντρο με μεγάλη επιρροή. Το κληροδότημα εκείνης της περιόδου που άντεξε στο χρόνο ήταν η προώθηση του βουδισμού Ηinayana (Χιναγιάνα η Theravada {Θεραβάντα }) με προέλευση τη Σρι Λάνκα, μια θρησκεία που έμελλε να γίνει με το πέρασμα των χρόνων το κύριο θρήσκευμα της Ταϊλάνδης.
Ο ρόλος της Nakhon στον καθορισμό της ταϊλανδικής θρησκείας αναδεικνύεται με εμφανέστερο τρόπο στο Wat Mahathat (Βατ Μαχατάτ -ονομάζεται και Phra Boromothat Βατ Πρα Μπορομοτάτ